Pagina's

zondag 19 maart 2017

Vooroordelen

We hebben er allemaal in meer of mindere mate last van; vooroordelen, je krijgt ze en je hebt ze, ongevraagd en soms ook onbewust.

Ikzelf heb ze ook, maar probeer toch altijd verder te kijken dan mijn neus lang is.

In het specifieke geval van mensen in de schuldsanering heb je verschillende categorieën:
- mensen die onkundig zijn in de financiën
- mensen die te luxe leven vanwege de buitenwereld of omdat ze vinden dat ze er recht op hebben
- mensen die met laag inkomen te maken krijgen met hoge kosten (denk aan een begrafenis van een familielid die niet verzekerd was en geen spaargeld had)

Als ik er nog 1 vergeet laat het mij weten!

Over iedere groep zijn vooroordelen, vooral als ze eenmaal in de schuldsanering zitten, er zijn namelijk verschillende manieren om daar mee om te gaan en iedereen heeft daar een mening over.
De bekendste mening is natuurlijk het roken, toen wij het financieel slecht hadden zijn wij gestopt, maar niet iedereen heeft die wilskracht, al helemaal niet als je in zo'n rotsituatie zit.
Maar er zijn nog veel meer voorbeelden.

Een paar weken geleden, op een maandag, was ik aan het werk en zat er 's ochtends een man naast het koffiezetapparaat.
Ik vermoedde dat hij veel koekjes van het bord zat te eten en aangezien dat niet de bedoeling is hield ik hem een klein beetje in de gaten.
's Middags kwam deze man nog een keer en ik heb hem aangesproken: 'was u er vanmorgen niet ook al?'

De man antwoordde bevestigend en vertelde dat hij thuis geen koffie meer had en hij pas woensdag weer geld kreeg.
Ik vroeg door en hij bleek ook geen eten meer te hebben en in de schuldsanering te zitten.
Hij had na zijn pensioen zijn uitgavepatroon niet aangepast, terwijl hij wel in inkomen terug was gevallen.
Ik vroeg of hij dan wel voldoende hulp zou krijgen zijn financiën op orde te houden als hij weer uit de schuldsanering was en dat was zo.
Ik deed wat suggesties voor het eten; een keer mee eten bij zijn kinderen? Aanmelden bij de voedselbank?

Bij zijn kinderen was lastig want die woonde niet in de buurt en de voedselbank in onze woonplaats zou hij iedereen afraden.
Daar gingen mijn wenkbrauwen wel even omhoog, waarom dan?

Volgens hem waren de pakketten slecht samengesteld en waren de groente in het pakket alles behalve vers.
Ik gaf aan dat voedselbanken afhankelijk zijn van wat ze aangeboden krijgen als donaties en dat ze weinig invloed hebben op de inhoud van het pakket.

Vervolgens begon deze man een betoog over dat er een pot jam in zijn pakket zat. Een pot jam!
Hij at al 40 jaar geen zoetigheid op zijn brood, maar kaas! Wat moest hij met een pot jam?!!

Ik zei dat een pot jam heel normaal is om van de voedselbank te krijgen en dat veel mensen daar blij mee zijn.
En dat als hij dat niet hoefde hij kon proberen het te ruilen, voor een volkoren brood bijvoorbeeld, desnoods via ons advertentiebord.

Dat wuifde hij allemaal weg, blijkbaar teveel gedoe ofzo.
Nee, de voedselbank was gewoon niet goed.

Uiteraard ben ik aardig en beleefd gebleven en ik heb hem een extra koekje toegestopt, maar dan denk ik toch: als je zo snel ontevreden bent, doe je het dan toch niet een beetje zelf?
En word je situatie dan wel beter, als je eenmaal uit de sanering bent, of ga je dan toch weer teveel uitgeven?

En heb ik dan teveel vooroordelen of zou iedereen er zo over denken?

12 opmerkingen:

  1. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn gedachte dan hetzelfde is als die van jou. En als je geen jam op je brood eet, eet je er toch niets op, als kaas er niet bij zit? Alles zelf kopen lijkt me duurder dan alleen kaas zelf kopen. En die pot jam kun je idd weer iemand anders blij mee maken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja nou precies.
      En ik houd ook niet van jam maar als dat het enige was wat ik had voor op brood dan wist ik het wel...

      Verwijderen
  2. Ik vind niet dat je vooroordelen hebt hoor, je stelt (in mijn ogen terechte) vragen.
    Jammer dat die meneer het zo negatief ziet allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja dat vond ik ook, hij stond ook helemaal niet open voor mijn ideeën wat hij nog zou kunnen proberen. Creatief zijn is in zo'n situatie zó belangrijk.

      Verwijderen
  3. Een pot jam?! Paar jaaar terughad ik daar een je weet wel wat voor gedaan, en ik had achteraf ook voedselbank kunnen hebben inplaats daarvan lukte het met 15,- pw te doen (en 10 euro waar babyvoeding en luiers van gekocht werden)

    Nee ligt niet aan u dat u zo gaat denken maar door zulke ondankbare uitspraken

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je mag wel je zeggen ;)
      En heel knap dat je het daarmee gered hebt!
      Wat ik zeg, het vereist creativiteit én ook inderdaad dankbaarheid als je dan wat krijgt.

      Verwijderen
  4. Verbazend zo'n verhaal! Ik denk niet dat jouw reactie te maken heeft met vooroordelen.

    Ik snap gewoon de reactie van zo'n man niet! Hij leeft een aantal dagen zonder geld en heeft geen cent te makken, maar eten van de voedselbank? Nee! Dat is niet goed genoeg!

    Gelukkig zijn de meeste klanten van de voedselbank heel blij met het eten en voelen ze zich goed geholpen. Helaas sluit niet alles in de pakketten aan bij de behoeften, maar zoals hier al is geschreven, kun je ook onderling ruilen en misschien anderen een plezier doen met lekkere jam en groenten die nog nèt voor de uiterste houdbaarheidsdatum weggegeven worden. Zo'n datum garandeert dat groenten nog vers genoeg zijn om gegeten te worden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, volgens hem zaten er ook groentes tussen met slechte plekken enzo.
      Ik had het er met mijn moeder over die een tijdje vrijwilligster is geweest bij deze voedselbank en volgens haar is dat helemaal niet zo maar was alles gewoon zo vers mogelijk.
      Ook werden er regelmatig dingen onderling geruild en dat mocht gewoon (bij sommige voedselbanken doen ze daar moeilijk over).
      In mijn ogen doet deze man iets verkeerd door er zo over te denken.

      Verwijderen
  5. Wij zaten bij die laatste groep, en zitten nu ook in de schuldsanering. Maar ik vind het met je vooroordelen wel meevallen hoor. Er zijn helaas mensen zoals deze meneer, die alleen in onmogelijkheden denken. Ik moest mezelf, toen wij nog bij de voedselbank liepen, soms echt inprenten: deze mensen kunnen er meestal niets aan doen. Die zitten dan zo ontzettend vast in hun gewoontes (kaas ...) en denkbeelden (ik krijg wat er overblijft, dus het zal wel slecht zijn ... en dan zien ze elk minder dan perfect plekje), of hun zorgen en het allemaal niet meer weten ... voordat ik er wat uitflapte in de richting van 'doe niet zo negatief zeg!' Natuurlijk, voedselbankpakketten zijn niet perfect wat je zelf zou kopen, maar ik vond het altijd juist heel fijn dat we wat hulp kregen, en dat we onze creativiteit weer wat op konden krikken door te kijken wat we konden met wat we kregen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja dat is ook waar wat je zegt; dat mensen vast blijven zitten in hun gewoontes en dat je in de schuldsanering snel negatief denkt omdat je in een negatieve situatie zit.
      Er moet wel een knop om voordat je creatief en positief word in zo'n situatie.
      Al vraag ik mij bij deze man af of die knop nog gevonden gaat worden...

      Verwijderen
  6. Mijn opa zei altijd al: je mag een gegeven paard niet in de bek kijken. Je krijgt het gratis, verdorie, terwijl een ander het moet kopen. Als een moslim klaagt dat hij van de produkten niet kan vaststellen of het halal is, of als ee jood dezelfde twijfel heeft of iets kosher is, dan kan ik me zo'n reactie voorstellen. Maar 'ik eet altijd kaas op brood dus ik wil geen jam' is je kop in het zand steken, en heel beledigend naar al die vrijwilligers die hen volkomen belangeloos helpen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is de natuur van de mens om altijd eerst aan zichzelf te denken.
      Ik hoop dat deze man ooit het licht nog gaat zien dat het nooit perfect is maar dat alle hulp welkom is.

      Verwijderen