Pagina's

woensdag 3 oktober 2018

Het prikkelarme uurtje

Gisteren heb ik al uitgelegd, dat op een drukke kermis mijn oudste door de harde muziek en felle lichten heel de tijd rondloopt met zijn handen over zijn oren, kijkend naar de grond en dat hij binnen een half uur vraagt of we touwtje gaan trekken en weer naar huis gaan.
Dankzij het prikkelarme uurtje hield hij het nu beduidend langer uit, maar toen het uurtje was afgelopen en alles weer aan ging was hij er ook binnen 10 minuten klaar mee.

Op facebook stuitte we al op onbegrip, toen er een nieuwsbericht werd gepubliceerd over de prikkelarme uurtjes in de diverse kernen van onze omgeving.
Een vrouw vond, dat als je daar last van hebt, je ook gewoon niet kan gaan.
Ja zeg, dan kunnen we ook wel gelijk stoppen met het rolstoeltoegankelijk maken van openbare plekken, want als je daar niet naar binnen kan, dan ga je toch lekker niet?!!
Ze heeft ook van mij en diverse andere de wind van voren gehad en uiteindelijk heeft ze zonder te reageren haar opmerking weer verwijderd.

Op de kermis werd wel heel duidelijk dat de meeste mensen dan toch niet begrijpen waarom dit voor speciale kinderen prettig is en wat je dan wel en niet kan doen.

Zo begonnen we op het veldje bij het spookhuis, mijn oudste wilde daar niet in, maar de jongste wel.
De kermismeneer was half in paniek dat we in het spookhuis wilde 'want daar kon hij de lichten en geluiden niet uitzetten!'
Wel had hij de enge geluiden voor buiten uitgezet.
We hebben toen gezegd dat het voor de oudste was dat wij in dit uurtje kwamen en dat het voor de jongste geen probleem is, al kwam hij er wel wat verschrikt uit, haha ;)

Het was lief bedoeld van de beste man, maar dan blijkt wel dat hij niet begrijpt waar het probleem precies zit bij deze kinderen.
Het is namelijk niet, dat ze de prikkels van zo'n ritje niet kunnen hebben, maar alles bij elkaar.
Dat je én de prikkels van de harde muziek én die van de lichten én de enorme drukte om je heen hebt, zorgt er dan voor dat je niet meer kunt genieten van het ritje waar je eigenlijk voor komt, want dat is dan teveel.

Tot grote vreugde van mijn oudste, waren er dit jaar ook theekopjes!
Niet zo groot als in Drievliet natuurlijk, dus hier konden we niet met vijf tegelijk in één kopje, maar dat mocht de pret niet drukken.
Bij de theekopjes kwamen we het vriendinnetje van mijn middelste tegen, die daar was met haar ouders en broertje.

En ook daar bleek dat de mensen van de kermis het niet begrepen hadden en dachten dat de muziek en de lichten uitzetten genoeg was.
Bij het ritje was namelijk een harde toeter te horen en het broertje van het vriendinnetje wilde dus gelijk niet meer in de theekopjes toen hij dat hoorde.

Ook bij de draaimolen, waar mijn oudste toch nog steeds in wilde, ging er bij de start een harde bel af. Zijn handen vlogen direct naar zijn oren en hij maakte een schrikbeweging.

Ook bij de rups ging er een harde toeter af toen het scherm dicht werd gedaan tijdens het ritje.

Ik begrijp best, dat als je zelf niet met dit soort kinderen te maken hebt, dat je geen idee hebt wat de bovengenoemde dingen met deze kinderen doen.
En het is natuurlijk heel fijn dat de kermis exploitanten in overleg met de gemeente hiertoe bereid waren, maar dan schort het vanuit de gemeente dus nog wel aan een stukje voorlichting.

Overigens ben ik zelf natuurlijk ook autistisch en heb ik ook altijd last gehad van de drukte en de harde geluiden, maar ik loop dan altijd door en maak gewoon plezier. En dan komt de klap thuis pas, als ik weer in de rust zit.
Dat maakt het voor mij ook heel moeilijk om mijn grenzen te bewaken, omdat ik op het moment zelf niet voel dat ik er overheen ga.
Dat geldt voor zowel plezier, als werk en huishouden, en daarom gaat mijn energie altijd met ups en downs. De downs worden veroorzaakt door onbewust over mijn grenzen heen te gaan in een up.

We zijn wel enorm blij dat we dit jaar zo lang op de kermis hebben kunnen blijven, zonder één van de kinderen tekort te doen.
De jongste 2 zijn ook in heel wat meer ritjes geweest dan waar we normaal gesproken 'tijd' voor hebben.

Wat vinden jullie van de kermis? En vinden de ouders van speciale kinderen dit herkenbaar?

6 opmerkingen:

  1. Ik ga niet naar een kermis.Ik zie het nut er niet van in om mijzelf(of vroeger de kinderen) daar vertier te zoeken als we zoveel andere manieren van vertier hebben. Mijn jongste ging wel eens mee met anderen naar pretparken, zij genoot ervan. Ik zorgde dan dat zij met iemand mee kon.De andere kinderen vonden het veel fijner om een hele dag, van openingstijd tot sluitingstijd, in een museum of bibliotheek rond te dwalen. Zo'n dag was ook overprikkelend, te veel "anders" dus daarna twee dagen rustig thuis en weinig dingen moeten, om bij te komen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zou een bezoek aan de kermis ook zeker niet omschrijven als nuttig (en het is nog duur ook), maar plezier maken wél. En dat doet iedereen op zijn/haar eigen manier, musea en naar naar de bieb zijn ook zeker goede manieren daarvoor!

      Verwijderen
  2. Ik vind kermissen altijd erg hectisch en veel te druk. Daarom mijd ik ze eerlijk gezegd. Net als pretparken trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat zijn ze ook, ik mijd ook het liefst plekken als het druk is, maar ja, ik ga dus wel heel graag in de attracties en dat geldt voor mijn kinderen ook.
      Dus vandaar dat het prikkelarme uurtje eigenlijk wel een uitkomst is, ook omdat het aan het begin van de middag nog niet zo druk is daar.

      Verwijderen
  3. Wat bijzonder, zo'n prikkelarm uurtje! Ik vind het wel heel mooi dat zoiets er is, zodat er voor alle kinderen een moment is om op een fijne manier van de kermis te genieten.

    Ik ben er zelf niet zo'n fan van; inderdaad de drukte, overal geluiden, lichten en mensen. Ik snap de aantrekkingskracht ervan, maar het zorgt er bij mij eerder voor dat ik het liefst maak dat ik - zo snel mogelijk - weg kom.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja het scheelde wel enorm en het was zo begin van de middag ook nog niet zo druk!
      Ik vermijd het liefst ook drukke plekken, maar ik wil af en toe toch voor mijn plezier dit soort dingen doen :)

      Verwijderen